به سلامتی کاج که تو اوج یخ بندون زمستون ذات سبزش رو نشون میده

وگرنه تو تابستون که هر علف هرزی ادعای سبزی داره …

—

به سلامتی اون رفیقایی که واسه دوستاشون آچار فرانسه نه

ولی حتی یه دونه انبردست هم پیدا نمیشه پیچای دلشون رو شل کنه

بلکه کمتر بگیره و پیچای چشاونو سفتر کنه تا کمتر چکه کنه …

—

به سلامتی اون دختری که گفت “درسته ماشین نداره اما دوستم که داره”

—

سلامتی دهه شصتی ها که ماشین کنترلی نداشتن

ولی یه نخ دومتری به ماشین پلاستیکیشون میبستن و ذوق دنیارو میکردن

که ماشینشون ۲ متر عقب تر از خودشون راه میره !

—

سلامتی بیمارایی که نمیشه رفت عیادتشون …

—

من نمیدونم چرا مردم میگن شب های پاریس، شبای لوس آنجلس، شبای روم !!!

به نظر من شب های ایران از همه زیباتره …

به سلامتی همه ی مردم ایران !

—

به سلامتی دلمون که مثه جیبمون هیچی توش نیست !

—

به سلامتی سرمای نبودنت که گرمای تابستون جلوش کم میاره …

—

سلامتی همه ی آدمهایی که تنها هستن اما ته دلشون همیشه میگن بازم عیب نداره خدا رو که داریم …

—

به سلامتی اون لامصبایی که از زندگیمون رفتن … اما از این دل لعنتی نرفتن !

—

سلامتیه اونایی که براشون مهم نیست عشقشون قشنگترین موجود دنیا باشه،

فقط میخوان کسی کنارشون باشه که بشه باهاش قشنگترین دنیا رو ساخت …